| HSV | SV |
| Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven. | Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft. |
| andere vertalingen |
De zonden hoeven over de gelovige geen heerschappij meer te hebben. De gelovige is dood voor de zonde staat in Romeinen 6:
Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven? (vers 2b)
Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. (vers 6, HSV)
Dat betekent dat de zonden nog wel kunnen voorkomen in het leven van een christen, maar dat we niet meer slaaf van de zonden zijn. Onze zonden zijn vergeven door Jezus Christus:
In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van Zijn genade (Efeze 1:7, HSV)
Wat zo bijzonder is aan God, is dat Hij zelfs in ons woont: Christus leeft in mij. Doordat Jezus Christus betaalde voor de zonden met Zijn lichaam, kreeg iedere gelovige verlossing. En daardoor werd je een nieuw schepsel:
Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. (2 Korinthe 5:17, HSV)
Paulus, de schrijver van de brief aan de Galaten, lijkt te zeggen dat wanneer hij ieder moment op Christus vertrouwt, Christus in en door hem werkt. Met God in ons, kunnen we niet meer verlangen. We mogen op Hem vertrouwen, en vanuit dat geloof leven. Prijs Hem daarvoor! Glorie aan God!
